dr Henri Leinonen

Tytuł naukowy:

Doktor farmacji i neurobiologii, magister farmakologii; Uniwersytet Wschodniej Finlandii

Obszary badawcze:

Neurobiologia, neurodegeneracja, neuroobrazowanie, badania nad wzrokiem, siatkówka

Researcher's ORCID Id: https://orcid.org/0000-0002-0388-832X

Członek Międzynarodowego Komitetu Naukowego ICTER na kadencję 2024-2028. Badania dr Leinonena koncentrują się na dwóch projektach: (1) Badanie nowej strategii repurposing leków w leczeniu zwyrodnień siatkówki (RD); (2) Plastyczność homeostatyczna w siatkówce, jej mechanizmy molekularne i implikacje dla adaptacji funkcjonalnej.

Program odkrywania leków dr Leinonena i jego zespołu wykorzystuje leki na receptory GPCR. Grupa wykazała, że leczenie terapią skojarzoną składającą się z trzech leków GPCR spowalnia postępującą RD (Leinonen et al. 2024, Nat Commun). Kolejnym kluczowym zadaniem jest odkrycie mechanizmów terapeutycznych ich terapii. Ułatwi to dalszy rozwój koncepcji leczenia, uruchomienie innowacyjnych linii rozwoju leków, a także przejście koncepcji do oceny klinicznej.

Dr Leinonen wykrył zdolność adaptacji siatkówki do defektu sensorycznego w 2013 r., a pierwsza praca jego zespołu na ten temat została opublikowana w 2020 r. (Leinonen i in., eLife). Następnie zespół dąży do rozwiązania szlaków molekularnych umożliwiających homeostatyczną plastyczność siatkówki. Wiedza ta może pomóc w znalezieniu mechanizmów, w jaki sposób CNS dostosowuje się do urazów i nieprawidłowego funkcjonowania oraz może ukierunkować farmakoterapię.

Dr Leinonen i jego współpracownicy wykorzystują siatkówkę jako tkankę modelową do badań nad plastycznością, farmakologią i odkrywaniem leków z kilku powodów, takich jak podatność na nieinwazyjne obrazowanie ze względu na przezroczystość oka, drobno warstwową strukturę i dobrze scharakteryzowane relacje struktura-funkcja, funkcjonalne podobieństwo do mózgu ze względu na to samo pochodzenie neurorozwojowe. Prawdopodobnie siatkówka jest najlepiej scharakteryzowanym układem neuronalnym w organizmie.